تو نهایت اشتیاق منی
خوب نیستم ، اما تو زشتی های بزرگم را از چشم همه می پوشانی.
هرگز پرده ها را از دالان های وجودم کنار نزده ای
که کژی ها و ناراستی های درونم پیدا شود.
بخشایشت زیباست ...
دستهایت را باز کرده ای و مرا در آغوش مهربانت می کشی.
حتی به شکایت های بی دلیل هم پاسخ می دهی.
قبل از آنکه لیاقتش را پیدا کنم نعمتها را به سویم سرازیر می کنی.
غمگین که میشوم به تو اعتماد می کنم تا دریچه های کوچک شادی را به رویم باز کنی.
و در لحظه های سخت دستهایم را محکم بگیری.
تو نهایت اشتیاق منی برای جستجو در آسمان
که هر جا نگاه میکنم لبخند تو پیداست ...
